Υπομονή

 

 

 

 

Η υπομονή άντε να πάει μέχρι το 10.

 

...έντεκα δεν έχει!

 

 

 

 

Συγχώρεσα!

Συγχώρεσα λες κι ήμουνα Θεός κι ας μην ήμουνα...

Κι ας ήμουν άνθρωπος απλά σαν όλους τους άλλους εκεί έξω!

Υποχώρησα!

Υποχώρησα στα πιο μεγάλα θέλω μου, έκανα πίσω στις δικές μου επιθυμίες, για να μπορείς να επιθυμείς εσύ κι είπα αμέτρητες φορές στις ανάγκες μου να σκάσουν. Κι είπα χιλιάδες δεν πειράζει, όμως το ξέρω καλά μέσα μου πως τάισα με το πιο μεγάλο ψέμα τον ίδιο μου τον εαυτό.

Σώπασα!

Σώπασα γιατί έτσι πίστευα πως θα δείξω στους άλλους ότι είμαι δυνατός, γιατί ήμουνα λεβέντης και δεν ήθελα να με λυπάσαι, γιατί η υπερηφάνεια μου έτσι μου όρισε να κάνω. Και ας πονάγανε και ας ματώνανε οι πληγές μου, έσφιξα τα δόντια για να μην ακουστεί το αχ μου, μάζεψα το αίμα που κυλούσε πάνω στο δέρμα μου, κρύφτηκα σε μια γωνιά κι άρχισα να γλύφω μονάχος σαν το σκυλί τις πληγές μου.

Δέχτηκα!

Δέχτηκα να παίρνω πίσω ψίχουλα, να ξεδιψάω από σταγόνες, την ίδια ώρα που σου ‘δινα απλόχερα ωκεανούς αγάπης. Δέχτηκα τα τέλεια λάθη σου, γιατί ρε αδελφέ άνθρωπος είσαι που να πάρει ο διάβολος, και κάνεις λάθη, σκέφτηκα, μα όταν τόλμησα εγώ και λάθεψα, στα δύο μέτρα μ’ έστησες και άκουσα το πυρ.

Υπέμενα!

Υπέμενα όλα τα σήμερα που πέφτανε βαριά πάνω μου, περιμένοντας πως τα αύριο που θα έρθουν θα είναι όπως μου αξίζουν, όμως αυτά τα γαμημένα τα αύριο δεν ήρθανε ποτέ τους. Υπέμενα και κατάπινα τις πίκρες που με πότιζες, εσύ, τάχα δικός μου άνθρωπος. Υπέμενα και έμαθες πως είμαι παλικάρι, όμως, αθεόφοβη, δεν σκέφτηκες ποτέ σου ότι μπορεί και να λυγίσω. Ένας δεδομένος και βολικός μαλάκας πίστευες πως πάντοτε θα είμαι, λάθος σου!

Και υποχώρησα …μια.

Και έκανα πίσω …δύο.

Και το κατάπια …τρεις.

Και σώπασα …τέσσερις.

Και είπα δεν πειράζει κι ας πείραζε πολύ …πέντε.

Και είπα αυτό που πονάει την ψυχή μου κι αντί να μ’ ακούσεις, μ’ έβγαλες τρελό …έξι.

Και μου είπες «κατάλαβε με», εσύ που ποτέ σου δεν με κατάλαβες …εφτά.

Και χαμογέλασα αντί να ουρλιάξω …οκτώ.

Και χρεώθηκα το κρίμα το δικό σου λες κι ήταν δικό μου …εννιά.

Και είδα το καλοκαίρι μου να γίνεται χειμώνας, να περνούν οι μέρες για να έρθουν νέες, που όμως τελικά ήταν ίδιες με τις προηγούμενες, να φτιάχνω όνειρα και να καταλήγουν εφιάλτες, να κόβω από μένα για να φας εσύ, να είμαι στο περίμενε κι απλά να περιμένω …δέκα.

Τι?

Να σου πω και για το έντεκα?

Δεν υπάρχει έντεκα!

Φτάνει!

Μέχρις εδώ φτάνει η υπομονή…

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Η συνείδηση του αρχιτέκτονα

Ορισμένοι, μου μίλησαν κάποτε για τα δύο επίπεδα της συνείδησής μου: Αυτό όπως ήταν κάποτε στα νιάτα μου και αυτό όπως εξελίχθηκε στη μέση μου ηλικία.

 

Ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια, ρέει ο άπιαστος χείμαρρος της ζωής και σμίγουν το χτες και το σήμερα σε μια εξίσωση τόπου, χρόνου, μνήμης και φαντασίας, που προσδιορίζει το αποτέλεσμα του έργου μιας ολόκληρης ζωής.

 

 

Για μένα, θα μπορούσε κάποιος να πει, ότι αυτά τα δυό έργα μου, το «αυτόνομο σπίτι στο βράχο» (1978) στη Nice (F) και το «σπίτι στο τέλος του δάσους» (2002) στο Graz (Α), αποτελούν τα δύο άκρα του δικού μου ταξιδιού στον τόπο και το χρόνο, μια παρένθεση με δραματικές εξελίξεις, κατά την οποία δημιουργήθηκαν και πολλά άλλα έργα μου.

 

Δεν είναι μυστικό πως όπως και για άλλους της τέχνης και της διανόησης της εποχής μου, έτσι και για μένα, ξεκίνησα από μαλακές, στρογγυλεμένες, θηλυκές φόρμες, για να καταλήξω στις σκληρές, ευθείες και/ή τριγωνικές ακμές με αρσενική δυναμικότητα…

 

 

 

Ήταν η αρχή - αλλά και το τέλος - της δημιουργικότητας και του παντός.

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Χωρισμός, ένας μικρός θάνατος

 

Δεν φεύγουν εύκολα τα συναισθήματα, δεν σβήνουν εύκολα οι μνήμες...

Θέλει χρόνο και προσπάθεια για να επανέλθω σε μια καθημερινότητα που δεν θα μου θυμίζει το τότε.

Θέλει πόνο και δάκρυα για να σβήσουν οι φωτιές όσων νιώθω και ειδικά, επειδή ακόμη νιώθω, χρειάζεται πολύ δύναμη για να μπορέσω ν' αποδεχτώ, να συμβιβαστώ, να κατανοήσω, να απαγκιστρωθώ.

 

 

Χρειάζεται πολύ δύναμη, αλλά είναι το μόνο που μπορούσε, το μόνο που έπρεπε να συμβεί.

 

Έκανα φιλότιμες προσπάθειες να τα καταφέρω, γιατί συνέχιζα να δίνω ευκαιρίες, ακόμη κι όταν ήξερα πια με σιγουριά πως θα πήγαιναν χαμένες!

Επένδυσα κι επένδυσα πολλά!

Προσπάθησα και προσπάθησα πολύ!

Ανέχτηκα και ανέχτηκα πολλά!

Κουράστηκα και κουράστηκα πολύ!

 

Κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένα όρια και ορισμένες κόκκινες γραμμές κι αυτά τα ξεπέρασε όλα από καιρό.

Έπρεπε να ξέρει, επειδή έπαιζε μαζί μου, ότι όλα τα παιχνίδια έχουν κι ένα "game over"!

Ότι δεν λύνεται, κόβεται!

Κι έτσι απλά, την περνάω στο παρελθόν και κλείνω το δικό μας κεφάλαιο...

Κλείνω και το βιβλίο...

Το κομματιάζω και το καίω στο τζάκι...

Στάχτη και μπούρμπερη...

 

Έτσι απλά, γιατί δεν εκτίμησε, δεν ένιωσε, δεν σεβάστηκε, δεν κατάλαβε.

Έτσι απλά, γιατί αν έμενα κι άλλο, θα με μισούσα.

 

Δεν φεύγουν εύκολα τα συναισθήματα...

Δεν σβήνουν εύκολα οι μνήμες...

Δεν ήταν βιώσιμη η σχέση, έπρεπε να φύγω...

Δεν μ’ εκτίμησε, έπρεπε να φύγω...

Δεν πήρα όσα άξιζα, έπρεπε να φύγω...

 

Κι αν είναι δύσκολο, είναι η μόνη επιλογή...

Κι αν πονάει, είναι ο μόνος δρόμος...

Κι αν όλα την θυμίζουν, ένα-ένα εγώ τα σκοτώνω!

 

Άλλωστε, ένας χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος...

 

... λένε!

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Μεγάλοι έρωτες, ούτε χωρίζουν, ούτε μένουν φίλοι.

Οι μεγάλοι έρωτες, ούτε χωρίζουν, ούτε μένουν φίλοι.

 

Δυό κορμιά που ενώθηκαν σε ένα...

Δυό ψυχές που η μοίρα είχε καθορίσει τη συνάντηση τους ώστε να ζήσουν το απόλυτο...

Δυό άνθρωποι που ταυτίστηκαν ασυνείδητα ή ενσυνείδητα, αφουγκράστηκαν τον κόσμο τους εκατέρωθεν, μοιράστηκαν και αποκάλυψαν κομμάτια του είναι τους που κανείς άλλος ποτέ δεν είδε...

Δύο μικροί θεοί που συγκρούστηκαν στον πιο ανώδυνο ή πιο επώδυνό τους πόλεμο με ήττες γλυκόπιοτες και μεθυστικές, με νίκες που όταν τις κέρδιζε ο ένας, ήταν περισσότερο νικητής ο άλλος...

 

Δύο σώματα που όταν ενώθηκαν για πρώτη τους φορά, τίποτε δεν θύμιζε ξεπέτα, εκτόνωση ή άλλο ένα παράσημο στη συλλογή τους...

Και τώρα?

Μέσα από όλα τα παραπάνω, τι μας κάνει να πιστεύουμε πως αυτοί οι δυό θα μπορούσαν να τα βρούνε στο φιλικό?

Τι μας κάνει να πιστεύουμε πως ένας μεγάλος έρωτας μπορεί να σβηστεί από τις μνήμες... και όλα καλά μωρέ?

Μαλακίες εις τον κύβο θα σας πω εγώ!

Γιατί όπως και αν τελείωσε, όσο και αν έπαψε έστω και φαινομενικά να υπάρχει η έντασή του, άσβεστη θα παραμένει μέσα τους...

Και στο ύστερα από καιρό τυχαίο συναπάντημα τους, η ίδια ένταση θα διοχετεύεται στην ατμόσφαιρα ασυναίσθητα, ασυνείδητα, δίχως ίχνος δύναμης ώστε να μπορεί να συγκρατηθεί...

Όσο και αν ίσως να το θέλατε, όσο και αν σας μιλούν οι δήθεν άνετοι πως δεν τρέχει και τίποτα μωρέ, οι μεγάλοι έρωτες είναι αδύνατον να υπάρξουνε ως φίλοι!

Τέτοιες ιστορίες κλείνουν εκεί που τις αφήσαμε, εκεί όπου τοποθετήσαμε την τελεία μας, με όποιο τρόπο κι αν το κάναμε αυτό.

...και μένουνε εκεί!

Δεν χωρίζουν σαν φίλοι οι μεγάλοι έρωτες αλλά ούτε και παραμένουν φίλοι, δεν γίνεται άλλωστε, είναι βιασμός εκείνου του υπέρτατου που έζησαν, τι δεν καταλαβαίνετε?

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Έριξα απόψε μια ζεϊμπεκιά...

Έριξα απόψε μια ζεϊμπεκιά, να 'ούμε...

 

 

Ζεϊμπέκικο...

 

Χορός αντρίκιος, βαρύς, μοναχικός...

Χορεύω το Ζεϊμπέκικο, εκφράζω τον πόνο, το μεράκι, το ντέρτι, τον αποχωρισμό, την απώλεια, την πίκρα, τον θάνατο.

Οι κινήσεις μου όταν χορεύω, είναι έκφραση ψυχής...

Δεν χορεύω για να φανώ ούτε για να κάνω επίδειξη...

Χορεύω μονάχος, δε με βλέπει κανείς...

 

 

Χορεύω για να διώξω τον πόνο, οι κινήσεις μου δεν είναι χορευτικές, το κορμί μου ακολουθεί τον πόνο και το ντέρτι της ψυχής μου…

Όταν χορεύω τη Ζεϊμπεκιά μου δεν γελάω, δεν διασκεδάζω, είμαι σοβαρός, βγάζω τα σώψυχά μου...

 

Όταν χορεύω τη Ζεϊμπεκιά μου, δεν έχω στον νου μου εμένα..

Στριφογυρίζοντας μέσα στην ζάλη μου έχω στην σκέψη μου την απώλεια, αυτήν που έφυγε για πάντα...

Χτυπάω με δύναμη το χέρι μου στο πάτωμα για να της στείλω το μήνυμα στον άλλο κόσμο και να της πω: είμαι εδώ και είμαι καλά! Είμαι γερός και συνεχίζω...

 

Το Ζεϊμπέκικο δεν μαθαίνεται...

Το Ζεϊμπέκικο βγαίνει απ' την ψυχή...

Το Ζεϊμπέκικο είναι ιεροτελεστία...

Πρέπει να πονέσεις, πρέπει ν' απολέσεις, πρέπει να νοιώσεις την ψυχή σου να βγαίνει σε δάκρυ την ώρα που χορεύεις...

 

Ζεϊμπεκιές χορεύουν λίγοι, ζεϊμπέκικο, πολλοί...

 

Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη τιμή για μια γυναίκα είναι όταν ο Καλός της χορεύει μιά Ζεϊμπεκιά για χάρη της...

 

Για πάρτη σου λοιπόν μωρή καριόλα...

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Οι καλλιεργημένοι…

Εκείνοι που το παίζουν…

Εκείνοι που νομίζουν πως σπουδάζοντας και διαβάζοντας ποίηση και μερικά βιβλία, απέκτησαν τόση καλλιέργεια, που αυτός ο κόσμος είναι τόσο μικρός για να τους χωρέσει και να τους καταλάβει...

Εκείνοι που έχουν άποψη για όλα…

Εκείνοι που κρίνουν τους ανθρώπους από τα πτυχία και από τα ψαγμένα βιβλία που διαβάζουν...

 

Εκείνοι που το παίζουν αντιδραστικοί, που τρέχουν στις ψαγμένες συναυλίες αλλά μόλις πάνε να σταθούν σε μία κουβέντα, θες να κλείσεις τα αυτιά σου από τη δηθενιά τους, η οποία κάνει μπαμ σε πραγματικά καλλιεργημένους ανθρώπους...

Εκείνοι που θα πάνε στο θέατρο για να σχολιάσουν την ώρα της παράστασης, δείχνοντας ασέβεια και στο διπλανό τους αλλά και στον ηθοποιό...

Εκείνοι που θα κοροϊδέψουν όταν δε καταλαβαίνουν κάτι, αντί να ζητήσουν εξηγήσεις...

Εκείνοι οι δήθεν καλλιεργημένοι που βάζουν ταμπέλες και κρίνουν πολύ εύκολα τους άλλους...

Εκείνοι που καμουφλάρονται πίσω από ψεύτικες εντυπώσεις...

Εκείνοι οι δήθεν καλλιεργημένοι που έχουν κόμπλεξ κατωτερότητας και που δεν το βλέπουν! Και ούτε πρόκειται να το δουν…

 

Και δεν πειράζει…

Όλοι τρώμε τα κόμπλεξ μας! Αυτό που πειράζει είναι διαρκώς να προσπαθείς για κάτι που δεν είσαι και να φαίνεται κιόλας! Και φαίνεται γιατί δεν έχεις πείσει ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό… Πώς θα πείσεις, λοιπόν, τον απέναντι?

 

Καλλιέργεια σημαίνει παιδεία…

Σημαίνει ανοιχτός ορίζοντας, ανοιχτό μυαλό…

Σημαίνει παρατήρηση…

Σημαίνει εμπειρία…

Σημαίνει ταξίδια…

Σημαίνει ουσία…

Σημαίνει βλέπω…

Σημαίνει ακούω…

Σημαίνει σέβομαι…

Σημαίνει μαθαίνω διαρκώς…

Σημαίνει ψυχή…

Σημαίνει ποιότητα…

Σημαίνει και μόρφωση! Μόνο που μόρφωση, δε σημαίνει μόνο πτυχία!

 

Και ένας πραγματικά καλλιεργημένος ξεχωρίζει! Δεν έχει ανάγκη να κάνει κάτι από όλα τα παραπάνω για να πείσει και αυτή είναι άλλωστε και η διαφορά του!

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Αδιαφορώ...

Ένα από τα καλύτερα συναισθήματα είναι όταν πλέον αδιαφορείς για κάτι που για βδομάδες ή και μήνες σου κατάτρωγε τα σωθικά...

 

Σήμερα πλέον, γεμάτος απογοήτευση κι αηδία, αδιαφορώ, γιατί κάποτε ένιωσα πολλά.

Δεν την επέλεξα την αδιαφορία μου. Δεν είχα φανταστεί καν πως μπορούσε να υπάρχει μια μέρα που απλά δεν θα με ένοιαζε τι κάνει και πώς είναι.

 

Δεν ήξερα για καιρό πώς είναι οι μέρες χωρίς να είναι η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το άλλο ξημέρωμα.

 

Δεν επέλεξα την αδιαφορία, ούτε φαντάστηκα ποτέ πως θα κατάφερνε να με φέρει σε αυτό το σημείο.

 

Πριν, νοιαζόμουνα πολύ!

Ένιωσα πολλά.

Έδωσα πολλά.

Πόνεσα πολύ.

Μου έλειπε πολύ.

 

Και τώρα, είμαι στις γωνιές του «τίποτα» και του «καθόλου» και όλα αυτά τα «πολλά» και τα «πολύ» δεν είναι παρά ξεχασμένα.

Το ιδιαίτερο με την αδιαφορία, είναι πως δεν έχει μέτρο!

Δεν έχει πολύ ή λίγο.

Δεν έχει περίπου.

Δεν έχει μέση οδό.

Δεν έχει τόσο όσο.

Δεν έχει εάν κι εφ' όσον.

Δεν έχει κι επιστροφή...

Είναι μονόδρομος η αδιαφορία. 

Είτε αδιαφορείς, είτε νιώθεις. 

Δεν ήταν η επιλογή μου, ήταν όμως η δική της!

 

...κι εγώ έπαψα πια να νιώθω!

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Ωρέ που πάμε ρέ, που πάμε?

Σε μια εποχή όπου όλα τρέχουν γρήγορα, με ιλιγγιώδη, δολοφονική ταχύτητα...

Σε μια εποχή που ξεχνάμε να ζούμε πραγματικά και υπάρχουμε μόνο από συνήθεια...

Σε μια εποχή υποτίμησης, αναρχίας συναισθημάτων και κατάρριψης ηθικών αξιών…

Που καιρός για έρωτες!

Και δεν μιλάω για τους έρωτες της μιας νύχτας.

 

 

Για εκείνους τους έρωτες τους δυνατούς, τους γεμάτους πάθος και αμαρτία μιλάω!

Για εκείνους τους καθαρόαιμους έρωτες που τολμούσαν, που πάλευαν για να έχουν διάρκεια, που έμεναν αμακιγιάριστοι και ατημέλητοι μιλάω!

Γυρνάω πίσω στα χρόνια, οι σελίδες κιτρινισμένες, μα καλογραμμένες και ατσαλάκωτες...

Άνθρωποι που ερωτεύονταν βλέμματα και χαμόγελα...

Άνθρωποι που έμεναν ο ένας πλάι στον άλλον από επιλογή και όχι από ανάγκη!

Άνθρωποι που έδεναν πιο σφιχτά τα χέρια όταν τα προβλήματα τους απειλούσαν!

Άνθρωποι που δίνανε χρόνο, δίνανε ψυχή με περίσσια γενναιοδωρία γιατί σέβονταν αυτό που ένιωθαν...

Τα λόγια των παππούδων, ηχούν ακόμα στα αυτιά μου :

«Τότε γιέ μου ότι χαλούσε, προσπαθούσαμε να το φτιάξουμε πρώτα. Δεν το πετούσαμε αμέσως.»

Αυτό είναι!

Άμεση αντικατάσταση, εύκολες λύσεις, ανώδυνες και φθηνές.

Δεν μου κάνεις? Σε αλλάζω!

Σε μια κοινωνία πληθώρας προσφοράς δεν ξοδεύουμε ούτε αισθήματα, ούτε χρόνο.

Δεν προσπαθούμε να σώσουμε τίποτα, εν αντιθέσει το πετάμε σαν ρούχο φορεμένο που δεν πρόλαβε καν να πάρει το σχήμα του κορμιού μας.

Αλλά γελιόμαστε κάθε μέρα και πιο πολύ!

Στην εποχή των social media, της selfie, του εικονικού φλερτ, της εύκολης ξεπέτας, της καβάτζας, θυσιάζουμε σχέσεις για μια επιβεβαίωση.

Γινόμαστε και εμείς φθηνοί ή μας παίρνει το κύμα?

Δεν θα αφήσω αυτό το σημάδι των καιρών να σημαδέψει τη ζωή μου.

Δεν υπάρχει πιο αξιοθρήνητο πράγμα από το να με σπαταλάω σε εφήμερες αγκαλιές, σε γλυκανάλατα βράδια, σε χλιαρά σ΄αγαπώ.

Γιατί η βαθιά και ουσιαστική σχέση είναι σαν ένα μικρό παιδί: Αναπτύσσεται σιγά-σιγά και απαιτεί φροντίδα, αγάπη, χάδι, υπομονή, ασφάλεια.

Ότι αξίζει πρέπει να το προστατεύσουμε, να το κρατήσουμε καθαρό από την βρώμα του έξω κόσμου, να το ζεστάνουμε και να το προσέχουμε.

Δάχτυλα μπλεγμένα σε σφιχτή γροθιά, που πορεύονται μαζί σε μια εποχή που τόσοι και τόσοι μένουν μόνοι…

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com

Μεγαλώνω

Μεγαλώνω και δεν έχω χρόνο για δεύτερες ευκαιρίες και «δεύτερους» ανθρώπους. Δεν έχω υπομονή πια. Δεν μπορώ να μαντεύω. Κουράστηκα να μαντεύω. Δεν θέλω να ακούω λόγια. Κουράστηκα να ακούω λόγια. Θέλω να βλέπω μονάχα πράξεις. Δεν αντέχω άλλες ανούσιες σχέσεις, άλλες περιττές συζητήσεις κι άλλες επιβεβλημένες, δήθεν επικοινωνίες. Δεν γουστάρω τίποτε από δαύτα. Δεν γουστάρω ούτε ανούσια «σ’αγαπώ», ούτε γκρεμοτσακισμένες υποσχέσεις αιώνιας πίστης και αφοσίωσης.

Δεν με συναρπάζουν πια τα συνηθισμένα δώρα. Τίποτε το συνηθισμένο δεν με συναρπάζει. Αντίθετα, όσο μεγαλώνω, σέβομαι περισσότερο την φυσική παρουσία κάποιου δίπλα μου. Την επιλογή κάποιου να είναι πραγματικά δίπλα μου κι όχι από υποχρέωση ή συμφέρον… Σέβομαι τον ποιοτικό χρόνο που θα περάσει κάποιος μαζί μου. Με ιντριγκάρει περισσότερο το αμοιβαίο κι όχι η «καραμέλα» που αναφέρεται στο μονοδιάστατο.

 

Μεγαλώνω, ξέρω…

Μεγαλώνω και αφήνω πίσω όλον εκείνο τον άρρωστο εαυτό μου, που αγαπούσε τους πάντες και τα πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο. 

Γιατί στην αρχή δεν αγαπούσα κανέναν.

Ύστερα αγαπούσα όλους τους ανθρώπους γενικά.

Στη συνέχεια αγαπούσα μόνο μερικούς.

Μετά αγαπούσα μόνο έναν.

Και τώρα, θέλω ν' αγαπάω τον έναν και μοναδικό!

 

Πλέον, επιλέγω ν’ αγαπήσω περιμένοντας σαν δώρο το κάθε «αύριο» που ξημερώνει.

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com