Κυριακή 17 Μαρτίου 2013
Αυλαία...
Σάββατο 16 Μαρτίου 2013
I miss you now
Ο αβίαστος ερχομός του απαυτού…
Σταματάει μια δω, μια κει, «κατά το δοκούν», που λένε.
Αλλά δεν ήταν πια μικρό, μέστωσε, είχε μεγαλώσει.
Έκανα έτσι δα να τον αρπάξω, αλλά που… Ούτε να τον αγγίξω δε πρόλαβα!
Χάθηκε όπως ήρθε!
Εκεί να δεις ταχύτητα…
Ο έρωτας, καλό μου, δεν θέλει χρόνο… Θέλει ταχύτητα!
Τρίτη 12 Μαρτίου 2013
Plein soleil
Που όταν, το 1960 ανέβηκε από τον Αντρέ Κλεμάν στον κινηματογράφο, αποθεώθηκε από τους κριτικούς και έκανε διάσημο τον Αλαίν Ντελόν.
Από τότε, ο Τομ Ρίπλεϋ ενέπνευσε τις παραλλαγές και τα ριμέικ του 1977, του 1999 και του 2002, όπου όμως ούτε ο Ντένις Χόπερ, ο Ματ Ντέιμον ή ο Τζων Μάλκοβιτς με τις όποιες «καλλιτεχνικές» τους ερμηνευτικές παραλλαγές άγγιξαν την επιτυχία και την δημοσιότητα του πρωτότυπου.
Πώς να το κάνουμε… Κάθε πρωτότυπο έχει την κλασσική του αξία!
Κωλοτούμπες, μεταστροφές, μεταμορφώσεις, μεταλλάξεις πολιτικών φρονημάτων, τα έχουμε δει όλα!
Χωρίς αμφιβολία, η για τα μέλη της «πρωτοπόρα» κίνηση των 58, ενώνει «όλες τις υπαρκτές δυνάμεις του χώρου».
Ποιες δυνάμεις, ποιανού χώρου?
Βενιζέλος, Σημίτης, Μπίστης, Καψής, Βερνίκος, Αυγερινός, εσύ Χρήστο και οι άλλοι 51 θεωρείτε ότι ανήκετε στον χώρο της κεντροαριστεράς? Το ΠΑΣΟΚ ανήκει τώρα στην κεντροαριστερά? Μεταλλάχθηκε από σοσιαλιστικό κίνημα της πρώτης εποχής του Αντρέα, με πρότυπο τις χώρες της βόρειας Ευρώπης, σε κάτι που θυμίζει την πάλαι ποτέ Ένωση Κέντρου?
Εκείνο που ενδιαφέρει τους πολίτες της Ελλάδας είναι η ανανεωμένη πολιτική σκέψη, το όραμα και οι πρωτοβουλίες ώστε να βγει η χώρα από την κρίση και ν’ αρχίσει πάλι να βλέπει προς το αύριο χωρίς, όσο αυτό είναι δυνατόν, να χρειασθεί να έρθει σε ρήξη με τις κυρίαρχες αντιλήψεις της εποχής μας.
Να υιοθετηθεί ένα ιδεολογικό μοντέλο με αποδεδειγμένο εύρος και πολυμορφία επιλογών.
Να δημιουργηθούν πολιτικοί χαρακτήρες και να επινοηθούν πολιτικοί κώδικες που θα αναπτυχθούν και θα ταυτοποιηθούν με τους πολίτες, χωρίς την ανάγκη τεμαχισμού της εθνικής ενότητας της χώρας, χωρίς να οδηγήσουν σε κενούς και ανούσιους πειραματισμούς, που ήταν της μόδας πριν μισό αιώνα.
Νέες ιδέες χρειάζονται, όχι νέοι «χώροι»…
Κι αν είναι αυτού να χρειάζεται η ενότητα όλων των υπαρκτών δυνάμεων για να γίνει αυτό, έχει καλώς. Δεν είναι όμως ουσιώδες!
Ναι φίλε Χρήστο, κι εγώ προτιμώ τις ελληνικές Ελιές απ’ τις ιταλικές…
Μπορεί οι καλλιεργητές της ελληνικής Ελιάς να ξέρουν καλά να αντιμετωπίζουν το δάκο.
Καλύτερα όμως ξέρουν να τον αντιμετωπίσουν αυτοί που γεύονται την ελληνική Ελιά, όχι αυτοί που την εμπορεύονται!
Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013
Επικίνδυνες μαγειρικές…
...τραβάς τη σκανδάλη της απόλαυσης!