Εσένα, δεν σε ξέρω, δεν είδα καν το κορμί σου...
Ίσως και να μην έχεις κορμί...
Ίσως τα χρυσά μαλλιά σου να κυμαίνονται μόνο σε νοητό περίγραμμα...
Ίσως το γέλιο σου το γλυκοπλατύ νάταν δημιούργημα της ανάγκης μου ν’ αγαπηθώ...
Τι ήσουν; Άνθρωπος; Διακαμός ανθρώπου; Φάντασμα; Οπτασία;
Ίσως, δεν ξέρω...
Ξέρω μόνο πως μια απ’ τις νύχτες μου, μια απ’ αυτές τις ανυπόφορα μπλάβες κι απελπισμένες, ήρθες όλο γλύκα, περασμένα μεσάνυχτα, και με πήρες βόλτα...
Βόλτα στη θάλασσα...
Σε μέρη γνωστά που πήγαινα κι έπαιζα παιδί με το κύμα και τα βότσαλα...
Κι εκεί, αγναντεύοντας το πέλαγος, ξεδιπλώθηκε παστρικά ο έρωτας, μας περίπλεξε στα ήμερα πλοκάμια του, να μας σύρει που;
Ξημερώσαμε μ’ άδεια τα σώψυχά μας και μ’ όλα, τα πάντα αλλαγμένα ολόγυρά μου.
Όλα τα πάντα πήρανε τη λάμψη των ματιών σου, το μεθύσι του ξανθού σου ήλιου που ξεμύτιζε πίσω απ’ το κύμα.
Κι ήταν τόσο όμορφο, τόσο αναπαυτικό αυτό το συναίσθημα, ώστε και νάθελα – που δεν ήθελα – να βγω απ’ τη περίπτυξη αυτή, δε θα μπορούσα.
Δεν ήταν η θέληση πια, μα η γοητεία του θανάτου.
Ήθελα να κλάψω...
Ήθελα να ποτίσω την αρμυρή άμμο με τις χίλιες μου πικράδες...
Κι ύστερα, να συρθώ, να μπουσουλήσω με αργούς σπασμούς και σαλέματα ως εκεί που το κύμα ορίζει στεριά και θάλασσα, να ποτίσω τα χείλια μου στο αλάτι του νερού, να βυθιστώ μες το νερό...
Να οσμιστώ τη λήθη του σκοτεινού βυθού, εκεί που σαλεύει το πρώτο σπέρμα της ζωής...
Να ριζώσω με ακλόνητη μανία το κορμί μου στα χαλίκια της ακρογιαλιάς και να ρουφήξω με ηδονή την ασφυξία του θανάτου...
Σάλεψε, κορμί!
Κινήσου, σώμα!
Τι σε κάνει να δειλιάζεις;
Ποιά είναι η θύμηση αυτή που σε κρατάει πίσω;
Ποιό κορμί πεθύμησες...
Ποιό γέλιο θέλεις να χαρείς...
Κι έξαφνα, ήρθες και μ’ άδραξες – ήσουν ακόμα εκεί, δίπλα μου - και ανάλαφρα μ’ ανέσυρες απ’ το βυθό των ονείρων μου.
Γέλασες...
Έκλεισα τα μάτια και σε χάρηκα...
Το πεπρωμένο της ζωής με ξανάρπαξε στο σίφουνά του...
(Δημήτρης Αυγερινός : "Το Συναξάρι μιας Ζωής")
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:
Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει
προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα
τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι
πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει,
ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση,
συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή,
ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται
μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου
δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για
οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη
είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε
αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του
συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος
ιστολογίου.
COPYRIGHT
: pelioncentaur.blogspot.com
