Κρύβεται η κρίση που έχει οδηγήσει στον εκφυλισμό και στον ευτελισμό της Δημοκρατίας με τη διαπλοκή της πολιτικής, με τα άνομα συμφέροντα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και των ΜΜΕ (Μέσων Μαζικής Εγκεφαλομαλάκυνσης). Τα οποία, αναπαράγοντας τη φωνή των κυρίων των, που δεν είναι άλλη από τη φωνή των διαπλεκομένων «εκπροσώπων» του λαού με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, παραπλανούν τις μάζες, δίνοντας στα μαζάτομα να ξερογλείφουν, σαν ανοϊκά, αποβλακωμένα σκυλάκια του καναπέ, το κόκκαλο της δήθεν «πληροφόρησης».
Κρύβεται η κρίση της παιδείας, η οποία έχει, σκοπίμως και δολίως, μετατραπεί σε εκτεχνικευμένη εκπαίδευση, με κύριο σκοπό την παροχή τεχνικών δεξιοτήτων, τις οποίες προσδιορίζει η ανταγωνιστική αγορά. Έτσι, οι άνθρωποι, και ιδίως οι νέοι άνθρωποι, εκπαιδεύονται να καλλιεργούν τον ανταγωνισμό και τον καιροσκοπισμό, διότι έτσι λειτουργεί η νεοφιλελεύθερη αγορά των παγκοσμιοποιημένων ανερμάτιστων, βουλιμικών για κέρδος, ανεγκέφαλων. Κι έτσι οι «τεχνικοί», μορφωμένοι του μέλλοντος, στερημένοι ανθρωπιστικής παιδείας και κριτικής σκέψης, γίνονται χειραγωγήσιμοι και διακυβερνήσιμοι από πονηρούς κυβερνήτες και τους παμπόνηρους εκμεταλλευτές, τους νταβατζήδες των λαών.
Κρύβεται η κρίση της μεταμοντέρνας νεοφιλελεύθερης εποχής, της έκλειψης του Λόγου και των ανθρωπίνων αξιών, που αυτός ορίζει. Ο λόγος, αποπνευματοποιημένος, έχει εκφυλισθεί σε λογικότητα και (υπο)λογιστική χρησιμοθηρία ενώ το πνεύμα, εκλογικευμένο, έχει καταντήσει ρηχή εξυπνάδα και κουτοπονηριά. Η έκπτωση του λόγου και του πνεύματος έχει δημιουργήσει άκριτα μαζάτομα, διαποτισμένα μέχρι μυελού οστών με φιλοτομαρισμό και σταρχιδισμό.
Συνακόλουθο: Μια μαζική κοινωνία κουρελού, όπου τα πάντα συνδυάζονται και ταιριάζουν με τα πάντα και στην οποία το καταναλώνω άρα υπάρχω (consume cogito ergo sum) αποτελεί τον λόγο ύπαρξής και κανόνα ζωής.
Το σκέπτομαι άρα υπάρχω (cogito ergo sum), βρίσκεται δυστυχώς, εξοβελισμένο στο περιθώριο μιας μικρής μόνο μειοψηφίας ανθρώπων.
Ζούμε σε μιά εποχή μαζοκοινωνίας, όπου λεγεώνες βλακών, χρήσιμες τόσο στους αποβλακωτές όσο και στους αποβλακωμένους κρατούντες, έχουν κατακυριεύσει τη χώρα μας, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.
Θεωρούνται λοιπόν ευφυή και «Λόγον» έχοντα όντα, προικισμένα με σωφροσύνη, οι Κυβερνήτες της Ευρώπης και του κόσμου; Δεν απαριθμώ ποια άλλα προσόντα τους λείπουν διότι «θα ήτο ωσάν να έψαχνα να βρω τι άλλο λείπει από έναν χωλό για να γίνει χορευτής», όπως λέει κι ο Ροΐδης!
Αυτοί οι «ηγέτες», ενεργούμενα της ασύδοτης αγοράς και τα με αυτούς διαπλεκόμενα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εγκεφαλομαλάκυνσης), φερέφωνα της αγοράς, έχουν μετατρέψει τους ανθρώπους σε μαζάτομα, γουρούνια στο χοιροστάσι μιας μαζικής κοινωνίας και μιας μαζοδημοκρατίας, όπου και τα χοιροβόσκουν ως χοιροβοσκοί!
Οι πολίτες οι οποίοι δέχονται να τους μεταχειρίζονται οι άρχοντές τους ως βλάκες ψηφοφόρους, οι οποίοι ψηφίζουν αυτούς οι οποίοι τους αποβλακώνουν κατάντησαν εθελόδουλες μάζες. «Μικράν, μικράν κατάπτυστον ψυχήν έχουν αι μάζαι - ιδιοτελή καρδίαν - και παρειάν αναίσθητον εις τους κολάφους», κατά Καρυωτάκη.
Τι κι αν ο Ηράκλειτος διαπιστώνει «Τις γαρ αυτών νόος ή φρην; Δήμων αοιδοίσι πείθονται και διδασκάλω χρείωνται ομίλω ουκ ειδότες οι πολλοί κακοί, ολίγοι δε οι αγαθοί», ποιος τον θυμάται πιά αυτόν;
Οι βασικές πανανθρώπινες αξίες της αγάπης, της φιλίας, της αλληλεγγύης, του αλτρουισμού έχουν αντικατασταθεί με τις μεταμοντέρνες αξίες του χρήματος, του φιλοτομαρισμού, του ανταγωνισμού, του «φάτους πριν σε φάνε», του σταρχιδισμού. Κι από κοντά η πνευματική τεμπελιά, ο εξυπνακισμός της ημιμάθειας, που προσφέρει η εκτεχνικευμένη νεοφιλελεύθερη παιδεία.
Παπαγάλοι και καραγκιόζηδες παριστάνουν τους διανοούμενους και όμοιοί τους, κενόκρανοι «δημοσιογράφοι», σαρώνουν το «γυαλί» καθημερινά, με κομματόφρονες και λαόζοντες πολιτικάντηδες, ένιοι των οποίων ζέχνουν εθνικοφροσύνη και πατριδοκαπηλία, ανάμικτη με ορθοδοξία.
Ας μην απορούμε λοιπόν απ’ την έξαρση κάθε λογής βίας που ‘χει γίνει καθημερινότητα!
Μαζική κοινωνία, μαζική δημοκρατία, μαζική παραγωγή, μαζική κατανάλωση είναι το ενιαίο κοινωνικοπολιτικό μόρφωμα της εποχής της παγκοσμιοποίησης και της απουσίας του Λόγου και του Πνεύματος.
Της παγκοσμιοποίησης δηλαδή του τίποτα!
Ένα συνονθύλευμα εγωπαθών, αμαθών και ανήθικων ατόμων που άρχουν και απαθών και εξ ίσου αμαθών και ομοίως ανήθικων ατόμων, που άρχονται.
Ας θυμηθούμε τον Ισοκράτη, που από τα βάθη των αιώνων μας φωνάζει: «Το της όλης πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν»!
Η παγκοσμιοποίηση καθορίζει και ορίζει με νέες λέξεις και έννοιες τον πολιτισμό, τη γλωσσική ταυτότητα και την ταυτότητα των εθνών και των ανθρώπων, στρεβλώνοντας, αλλοιώνοντας, αλλοτριώνοντας τις έννοιες Πολιτική - Πολίτης - Πολιτισμός - Πολιτεία.
Με μια λέξη, απανθρωποποιώντας τον Άνθρωπο!
Ο homo economicus, αντικαθιστά ολοένα και μαζικότερα τον homo sapiens!
Η έννοια της αρετής του πολίτη στη σύγχρονη νεοφιλελεύθερη κοινωνία, παραμορφώθηκε, στρεβλώθηκε, μεταλλάχτηκε, σε καλπουζανιά του πολιτικώς ορθού, στον παγκόσμιο χώρο των μεταμοντέρνων ηλιθίων.
Η ζωή των ανθρώπων δεν είναι πλέον «αίρεσις βίου», αλλά κατευθυνόμενη λαθροβίωση, στο χάος του «παγκόσμιου χώρου».
Η λεγομένη πρόοδος, με ταχύτητα ολοένα αυξανόμενη και με σπασμένα τα φρένα και εξαρθρωμένες τις φρένες, οδηγεί τα θύματά της ολοταχώς προς τον γκρεμό της απανθρωποποίησης.
Ακόμα και η καλώς νοούμενη «ανάπτυξη», δεν νοείται χωρίς όρια!
Οι φυσικές πηγές πλούτου εξαντλούνται, θυσία στην «πρόοδο», χωρίς οι επιμηθείς να αναλογίζονται τις συνέπειες του βιασμού της φύσης, για τις επόμενες γενιές.
Η χωρίς όριο γιγάντωση της βιομηχανίας και της τεχνολογίας και η απερίσκεπτη κατάχρησή τους, εν ονόματι του κέρδους και της ευμάρειας των επιτηδείων, μολύνει αέρα γη και θάλασσα, επειδή οι βουλιμικοί κερδοσκόποι δεν λαμβάνουν καμιά πρόνοια να περιορίσουν, αντιθέτως αδιαφορούν προκλητικά, τα δυσώδη καταστροφικά απόβλητά τους.
Υπερπληθυσμός και ανεργία προβάλουν απειλητικά, για τις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες, που, (ίσως, πιθανώς…) εναποθέτουν τη λύση του προβλήματος, στον θάνατο από πανδημίες, λοιμούς και καταποντισμό του κόσμου μας και των παριών του που ζει στο περιθώριο, ξεχασμένος από τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας…
«Όταν και η πιο απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη έχει κατακτηθεί από την τεχνολογία και έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από την οικονομία…
Όταν οποιοδήποτε συμβάν, ανεξάρτητα από το πού και πότε έχει συμβεί, μπορεί να κοινοποιηθεί στον υπόλοιπο κόσμο με οποιαδήποτε επιθυμητή ταχύτητα…
Όταν ο χρόνος δεν είναι άλλο από ταχύτητα, στιγμιαίο ταυτόχρονο και ο χρόνος σαν ιστορία έχει εξαφανισθεί από την ζωή των ανθρώπων…
Όταν ένας μποξέρ θεωρείται ο μεγάλος άνδρας του έθνους…
Τότε, ναι, τότε, μέσα σε όλη αυτή την αναστάτωση ένα ερώτημα βασανίζει εμάς ως θεατές:
Προς τι;
Πού;
Και μετά τι;»
(Martin Heidegger, 1889-1976)
Ας ξαναγίνουμε λοιπόν Άνθρωποι…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου