Η αγάπη εν δράσει…

Αγαπώ, δεν έχω προσδοκίες που πηγάζουν απ’ αυτό.

Κάνω κάτι γιατί το θέλω, κι αν κι εσύ το κάνεις ή δεν το κάνεις είναι γιατί το θέλεις ή δεν το θέλεις, δεν παίρνω τίποτα προσωπικά. Τα «θέλω» μας μόνο, μετράνε εδώ.

Δεν έχει σημασία αν συμβεί ή δεν συμβεί κάτι που περιμένω από σένα.

Δεν αισθάνομαι πληγωμένος, επειδή ότι και να συμβεί ή να μην συμβεί, δεν έχω πρόβλημα. Γι’ αυτό και τίποτα σχεδόν δεν μπορεί να με πληγώσει όσο είμαι ερωτευμένος μ’ εσένα.  

Δεν περιμένω από σένα να κάνεις κάτι, δεν έχεις υποχρεώσεις.

Η αγάπη μου βασίζεται στον σεβασμό, γι’ αυτήν πρώτα, για σένα και για μένα μετά.  

Η αγάπη μου, είναι απολύτως υπεύθυνη.

Όλα όσα σκέφτομαι, όλα όσα κάνω έχουν συνέπειες. Με κάθε επιλογή, έχω μια έκβαση ή μια αντίδραση. Αν δεν επιλέξω, έχω πάλι μια έκβαση ή μια αντίδραση. Θα υποστώ τις συνέπειες των πράξεων μου με τον έναν τρόπο ή με τον άλλον.

Στην αγάπη, και οι δυό είμαστε εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, ακόμα και αν δεν το επιθυμούμε. Ίσως προσπαθήσει ο ένας απ’ τους δυό να πληρώσει για τα λάθη του άλλου, αλλά γι’ αυτά θα πληρώσει κι ο άλλος ούτως ή άλλως, και τότε θα τα πληρώσει διπλά.  

Όταν ο ένας προσπαθεί να είναι υπεύθυνος για τον άλλον, αυτό που δημιουργείται τελικά είναι ένα μεγαλύτερο δράμα.

Η αγάπη γεννά ευγένεια.

Γι αυτό, επειδή αγαπώ, ένα χαμόγελο είναι μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου, κι ας απορείς εσύ γιατί!

Στη δικιά μου αγάπη, δεν υπάρχουν αν, δεν υπάρχουν όροι, δεν υπάρχουν κανόνες.

Αγαπώ χωρίς λόγο, χωρίς δικαιολογία.

«Έλα όπως είσαι»… Σ’ αγαπώ όπως είσαι και είσαι ελεύθερη να είσαι ο εαυτός σου. Αν δεν μου άρεζες όπως είσαι, τότε θα ήμουνα με κάποιον άλλο που μου αρέσει. Δεν έχω το δικαίωμα να σ’ αλλάξω, και ούτε εσύ έχεις το δικαίωμα ν’ αλλάξεις εμένα. Αν χρειαστεί ν’ αλλάξουμε, θα το κάνουμε τόσο εσύ όσο κι εγώ, επειδή το θέλουμε, επειδή θέλουμε να πάψουμε να υποφέρουμε.

Θυμός, θλίψη, ζήλια είναι φοβίες κρυμμένες πίσω από ένα προσωπείο. Όταν αυτά υπάρχουν, κάθε ευγένεια είναι προσποιητή.  

Στην αγάπη, υπάρχει δικαιοσύνη.

Αν κάνουμε ένα λάθος, πληρώνουμε μόνο μια φορά, γι’ αυτό και επειδή αγαπάμε αληθινά τους εαυτούς μας, μαθαίνουμε από αυτό το λάθος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, καταναλώνουν ολόκληρη τη ζωή τους μες τον φόβο.

Διατηρούν σχέσεις επειδή αισθάνονται ότι έτσι πρέπει. Διατηρούν σχέσεις γεμάτοι προσδοκίες τόσο για τον σύντροφο όσο και για τον εαυτό τους. Οι διάφορες δραματικές καταστάσεις και ο πόνος απορρέουν από το γεγονός ότι χρησιμοποιούν διαύλους επικοινωνίας με συσσωρευμένο συναισθηματικό δηλητήριο του παρελθόντος.

Στο φόβο, δεν υπάρχει δικαιοσύνη.

Αναγκάζεται ο εαυτός μας να πληρώσει χίλιες φορές για το ίδιο λάθος. Αναγκάζεται κι ο σύντροφος να πληρώσει χίλιες φορές για το ίδιο λάθος. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση αδικίας και ανοίγει πολλές συναισθηματικές πληγές. Με αυτόν τον τρόπο, φυσικά, οι ίδιοι προκαλούμε την αποτυχία μας. Δημιουργούμε δράματα για τα πάντα, ακόμα και για κάτι πολύ απλό και ασήμαντο.

Στη σχέση μας υπάρχουν δύο μισά: εσύ κι εγώ…

Εγώ, είμαι υπεύθυνος μόνο για το δικό μου μισό. Δεν έχει σημασία πόσο οικεία νιώθω ή πόσο δυνατά σ’ αγαπώ. Δεν μπορώ να είμαι υπεύθυνος για όσα υπάρχουν μέσα στο δικό σου κεφάλι. Δεν μπορώ ποτέ να γνωρίζω τι πραγματικά αισθάνεσαι, τι πιστεύεις ή ποιες υποθέσεις κάνεις. Δεν γνωρίζω τίποτα πραγματικά για σένα. Αν είσαι ή δεν είσαι «υπεύθυνη» κατά τη δική μου άποψη, που δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι είναι πάντα και η σωστή. Αυτή είναι η αλήθεια…

Γι αυτό ούτε καν προσπαθώ να είμαι υπεύθυνος για το δικό σου μισό, ούτε θέλω ν’ αποκτήσω τον έλεγχο που απορρέει από την υπευθυνότητα αυτή! Αυτό θα σήμαινε ότι δεν σε σέβομαι και δεν σ’ αγαπώ, ότι ο δικός μου εγωισμός θα ‘θελε μόνο να πάρει τις μικρές του δόσεις που θα μ’ έκαναν να αισθάνομαι καλά. Αλλά τίποτε παραπέρα…

Μ’ εσένα δίπλα μου, το άλλο μου μισό στην ερωτική αυτή μας σχέση, θα μπορούσα να μοιραστώ, να διασκεδάσω, να δημιουργήσω το πιο όμορφα όνειρα. Μαζί σου, σαν συμπαίκτης, σαν ομάδα, όχι σαν αντίπαλος! Με τους ίδιους στόχους…

Χωρίς να ελέγχω τον τρόπο που παίζεις, που σίγουρα είναι διαφορετικός από τον δικό μου. Χωρίς να έχει σημασία η νίκη ή η ήττα. Παίζουμε γιατί έτσι «θέλουμε».

Ο εγωισμός, ο έλεγχος και ο φόβος καταστρέφουν κάθε σχέση. Η γενναιοδωρία, η ελευθερία και η αγάπη δημιουργούν την πιο όμορφη σχέση: ένα ειδύλλιο που συνεχώς εξελίσσεται.

Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η ευτυχία είναι αποτέλεσμα της αγάπης που πηγάζει από μέσα μας, ας κατανοήσουμε το σπουδαιότερο: Ότι η αγάπη είναι εντελώς διαφορετική για τον καθένα μας, γιατί είναι κάτι που πρέπει να το βιώσουμε.

Η αγάπη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, έχει να κάνει με τη δράση.

Και η αγάπη εν δράσει μόνο ευτυχία μπορεί να προκαλέσει!

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com