Το συναξάρι μιας ζωής (1η Έκδοση)

Κάθομαι στη συνηθισμένη μου θέση, στο βάθος της μεγάλης κάμαρας, στη κεφαλή του τραπεζιού, τριγυρισμένος από χαρτιά, μολύβια, τσιγάρα, τα εργαλεία μου και μέσα απ’ τις φαρδιές μπαλκονόπορτες αγναντεύω το τοπίο.

Κάθε μέρα, χρόνια τώρα, αγναντεύω το ίδιο τοπίο…

Κάθε μέρα, χρόνια τώρα, αγναντεύω ένα τοπίο που ποτέ δεν έχω ξαναδεί…

Απόψε, ο ήλιος βασιλεύοντας χρυσώνει όλον τον τόπο. Λαμπραίνει το μισοσυννεφιασμένο ουρανό, ζωογονεί τα νερά του Παγασητικού.

Ο ήλιος της Ελλάδας… Ο μεγάλος αυτός απατεώνας! Αυτός που χαρίζει υπερκόσμια ομορφιά στην πιο ανόητη, την πιο μίζερη χώρα της Ευρώπης... Αυτός που της δίνει το κάτι τις που με κάνει να μη μπορώ πια ούτε στιγμή να ζήσω μακριά της…

Έχουμε θέμα εμείς οι τρεις… Ο ήλιος, η Ελλάδα, εγώ…

Κάθομαι λοιπόν στο τραπέζι και, που και που, γράφω.

Μόνο να γράφω δεν ξέρω...

Μ’ όλα όσα γράφω, δε δυναμώνω, λέω…

Ούτε καν για την επανάσταση δε φτάνουνε! Χιλιάδες σελίδες να ‘γραφα, πάλι δε θα φτάνανε να κάνουνε την επανάστασή μου, λέω…

Ακόμα χειρότερα…

Τα γραφόμενά μου κανένανε δε βοηθάνε, το φωνάζω…

Ούτε τους οικοδόμους, ούτε τους αγρότες, τους άνεργους και τους νέους βοηθάνε να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, να φάνε ένα καλύτερο φαί, ούτε εμένα να ζω και να τρώω καλύτερα.

Ούτε καν για να εντυπωσιάσω τη γυναίκα που ποθώ δεν κάνουνε…

Δεν πρόκειται ποτέ να γίνω πλούσιος μ’ αυτά, ούτε πιστεύω να μου δώσει κάποιος ένα δωρεάν εισιτήριο για το θέατρο επειδή, που και που, γράφω…

Κανένας δεν πρόκειται να μου δώσει ένα ρούχο να βάλω πάνω μου, ένα τσιγάρο να καπνίσω ή ένα ποτήρι κρασί να πιω γι αυτά που, που και που, γράφω…

Ακόμα και στη βροχή, ούτε μια ομπρέλα δε θ’ ανοίξει κανείς για χάρη μου κι αν βάλω τις σελίδες που γράφω πάνω στο κεφάλι μου, πάλι μούσκεμα θα γίνω!

Ούτε θα με συχωρέσει ή θα μου δώσει κανείς χάρη γι αυτά που, που και που, γράφω…

Μόνο να γράφω δεν ξέρω...

Να σβήνω απ’ το χώρο λέξεις που με το ζόρι σφήνωσαν στην άπνοια, γυμνώνοντας τις μέρες μου από τριαντάφυλλα που πνίγονταν στον ίδιο τους τον ανθό, που ζευγάρωναν με τ’ απαλό βογγητό της βροχής που γέμιζε το κεφάλι μου ελευθερώνοντας ντροπαλά όλα τα βιώματα στο σύμπαν της αγάπης…

Μόνο να γράφω δεν ξέρω...

Να λείπω απ’ όλες μου τις στιγμές - αρχίζοντας από την τελευταία που μεταμορφώθηκε απαλά σε γέλιο, που παραδόθηκε υποκύπτοντας στη χαρά σε καταστολή πράξης και κάλυψης, όταν βυθίστηκε γονατιστή και απελπισμένη, πιο ήπια ακόμη και απ' τον θάνατο....

Μόνο να γράφω δεν ξέρω...

Να γράφω την γλυκιά μου μοναξιά με πινέλο βουτηγμένο σε δροσερό νερό, σημαδεύοντας την τελεία και το κόμμα όταν συνοδεύουν τις ζεστές μέρες μου, όταν αυτό που ούτε άγγιξα ούτε και είδα, έφτασε μόνο για το σβήσιμο κάποιων ασάλευτων ίσκιων...

Μόνο να γράφω δεν ξέρω...

Εγώ τώρα, λέω, θα τ’ αψηφήσω όλα… Θα μεθύσω την λαμπερή μου άγνοια, θα στάξω χολή, θα φτιάξω ερήμους μ’ όλα τα υγρά τα ψέματα, δεν θα σταθώ στα πεπερασμένα, θα φτιάξω τα δικά μου!!!

Έτσι στοιχειώνει τις ώρες μου ο στίχος, κι όλα τα ψέματα που γράφω σ’ αράδες, ουρλιάζουν αλύπητα:  πένα, τσεκούρι και φωτιά! – απ’ άγγελου φτερό, δήμιου χέρι, της κόλασης σοκάκι.

Κι ας μη λογίζω το πόνο όταν κουβαλάω την αλήθεια του!

Γδύνω τη ψυχή μου να ντύσω τη σάρκα μου κι όλα ξανά στο κόκκινο, το πρωτοφανέρωτο!

 (Δημήτρης Αυγερινός : "Το Συναξάρι μιας Ζωής", Εισαγωγή) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:

Το περιεχόμενο του ιστολογίου αυτού περιέχει προσωπικές απόψεις των συντακτών του, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.Οι πληροφορίες, σχόλια, φωτογραφίες και/ή τα τυχόν αρχεία που υπάρχουν ή επισυνάπτονται σ' αυτό το ιστολόγιο είναι πνευματική ιδιοκτησία του εκάστοτε συντάκτη τους, ο οποίος δεν υποστηρίζει, ούτε ευθύνεται για οποιαδήποτε γνώμη, υπόδειξη, συμπέρασμα, προσφορά, πρόταση, συμφωνία ή άλλη πληροφορία που περιέχεται σε αυτό το ιστολόγιο. Κάθε μη εξουσιοδοτημένη χρήση, αποθήκευση, αντιγραφή, ανακοίνωση, προώθηση, κοινοποίηση σε τρίτους κλπ. του υλικού που περιέχεται μέσα σ' αυτό το ιστολόγιο απαγορεύεται και τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο.Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν είναι ασφαλείς, οι διαχειριστές του παρόντος ιστολογίου δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε απώλεια δεδομένων ή άλλη ζημία των αναγνωστών ή τρίτων, οφειλόμενη είτε σε χρήση είτε σε υποκλοπή, αλλοίωση ή μόλυνση με ιούς των εκάστοτε αναρτήσεων. Στον αναγνώστη εναπόκειται αποκλειστικά η ευθύνη για προστασία του συστήματός του από ιούς και για επιβεβαίωση του περιεχομένου του παρόντος ιστολογίου.

COPYRIGHT : pelioncentaur.blogspot.com